‎قهرمانانى كه هرگز مدال نگرفتند و بر سكوى قهرمانى
‎نايستادند
‎‏‎قهرمانانى كه صداى كف زدنها و هورا كشيدنها براى آنان به آسمان نرفت
‎‏‎و هيچ باشگاهى
‎براى عضويت اين بازيكنان قدر و از جان گذشته در تيمش هزينه نكرد و سر و دست نشكست
‎عيسى نفسانى كه دم مسيحايى شان در اشعار شاعران و نويسندگان حماسه نيافريد

‎‏‎قهرمانانى به حقيقت قهرمان

‎‏‎ آتش ها فرو نشاندند تا آتش دل من و تو فروزان بماند

‎‏‎مردانى كه از چشمهاى زمانه پنهان ماندند
‎و امروز هم كه بالاخره زندگى يادش افتاد نگاهى به آنها بياندازد برايشان تحفه اى جز مرگ نداشت

‎در جدال پايان ناپذير مرگ و زندگى كه سرنوشت هميشه برايشان دست و پنجه نرم كردن با آتش را مقدر كرده بود هربار
‎‏‎ تن به مرگ مى سپردند تا يكى ديگر بماند
‎‏‎
‎هر روز مردن آسان نيست

‎‏‎ساده و بى آلايش و پاك در هرم آتش سوختند و كسى صدايشان را نشنيد
‎‏‎و آژيرها برايشان به صدا در نيامد
……

‎‏‎امروز به راستى براى آنها چه بايد كرد؟
‎‏‎براى هدفشان بجنگيم؟
‎‏‎ به احترامشان سكوت كنيم؟
‎و يا
‎‏‎برايشان دست به دعا برداريم؟

‎
‎- اميرآفتابى،