تراژدی مصلای تهران
شب قدر به مصلای تهران رفتم وباز مجددا تراژدی ساخت این بنای مذهبی در ام القرای جهان اسلام ذهنم را درگیر کرد از اینکه می بینم بیش از سی سال است که گنبد و گلدسته‌های بتونی نیمه‌کاره مصلای امام خمینی (ره) مانند تابلویی ثابت، در چشم انداز همه کسانی قرار می گیرد که بدنبال سمبل مهم مذهبی ودینی تهران بزرگ می گردند از خود وتوانائی مدیریتی برخی مدیران شرم می کنم هر ایرانی وهر مسلمان وقتی می بیند بزرگترین پروژه های معماری وعمرانی در تهران کمتر از پنج سال به بهره برداری می رسند ولی مصلای تهران هنوز با وضعیتی نابسامان در گیر است وتنها تبدیل به بازار روزهای بی کیفیت برای فروش برخی اقلام خوراکی وپوشاکی شده تا بتواند احتمالا درامد زائی کند ناراحت می شود و از دیدن بنای تکمیل نشده آن دچار چندگانگی ذهنی و تعجب می گردد.این پروژه عمرانی که بیش از ربع قرن از تاریخ آغازش می‌گذرد، همچنان با هیبتی ناتمام سرنوشت مبهمش را نظاره‌گر است. همان‌گونه که در تمام این سال‌ها شاهد اتفاقات و حواشی‌های آن بوده است؛ فرسوده شده و از فراموش‌شدن اهداف اولیه شکل‌گیری‌اش رنج می‌برد.
متولی اصلی پروژه کیست ؟ مردم می‌خواهند بدانند به‌راستی چرا مصلای امام خمینی (ره) به این روز افتاده است؟ چرا باید زمان ساخت این پروژه این‌قدر طولانی شود؟ هزینه‌های هزار‌میلیاردی ساخت آن تاکنون از کجا تأمین شده؟ اینکه بعد از گذشت سی سال هنوز یک گنبد ومناره ابرومند در پایتخت جهان اسلام به بهره برداری نرسیده است نشان می دهد که کار می لنگد ؟ ونشان می دهد که مدیریتی ناکارامد وشاید …. آن را اداره می کند .بهر حال برای این درد مشترک برای همه علاقمندان به انقلاب ، اسلام وایران باید کاری کرد . یحیی فوزی
مطالب مرتبط
